IC, MRP, MRPII, MRPIII, ERP, ERPII, SCM. Co je łączy? Wszystkie przedstawiają klasy systemów – kompleksowych rozwiązań dla przedsiębiorstw. Co różni? Przedstawiają kolejne poziomy zaawansowania odpowiedzi na potrzeby organizacji w kontekście kontroli jej działania. Rozszyfrujmy te skróty.
Zarządzanie przedsiębiorstwem stwarza wiele wyzwań ze względu na jego złożoność. Ogrom procesów wykonywanych jest równocześnie, bierze w nich udział mnóstwo uczestników. Potrzeba optymalizacji działania organizacji stała się przyczyną poszukiwania kompleksowego wsparcia narzędzi informatycznych.
Od lat 60-tych tworzone były systemy IC (Inventory Control), a następnie MRP (Material Requirements Planing), co dało początek rozwojowi klas systemów znanych ze skrótów takich jak MRP i w końcu ERP.
Początkowo systemy dedykowane były firmom produkcyjnym i ich głównej potrzebie – obsłudze magazynów. Stąd pierwsze systemy to IC – Inventory Control.
Systemy MRP (Material Requirements Planing) miały za cel nie tylko zapisywać stan magazynu, ale też planować potrzeby materiałowe do produkcji – co, ile i na kiedy? Plany tworzone były na podstawie harmonogramu produkcji, złożonych zamówień lub prognozy sprzedaży. Wszystko po to, żeby zoptymalizować wykorzystanie magazynów, zminimalizować zalegające zapasy, podpowiadać terminy dostaw i koszty produkcji.
W kolejnym dziesięcioleciu (lata 80-te) wykonany został kolejny krok – pojawił się MRPII. Skrót MRP zmienił swoje znaczenie na Manufacturing Resource Planning, czyli planowanie zasobów produkcyjnych. Dodano elementy zarządzania sprzedażą oraz wspomaganie strategicznych decyzji dotyczących produkcji. Rozszerzono także pojęcie zasobu. Od tej chwili nie był to tylko materiał w magazynie, ale także ludzka praca, pieniądze, czas, środki trwałe i materiały pomocnicze.
Na przestrzeni lat zaszło wiele zmian w sposobie zarządzania przedsiębiorstwami i produkcją. Dawne rozwiązania nie najlepiej odpowiadały nowym sposobom prowadzenia biznesu. Kolejna dekada przyniosła MRPIII, czyli znany już obecnie ERP.
ERP (Enterprise Resource Planning) położył większy nacisk na zarządzanie pieniędzmi – prognozowanie i planowanie, przepływy, koszty.
ERPII – Extended ERP to wyjście poza przedsiębiorstwo, koordynacja współpracy z dostawcami, klientami a także orientacja branżowa.
SCM (Supply Chain Management) to połączenie całego łańcucha dostaw – od dostawcy do klienta i kontrola nad planami produkcyjnymi – czy zdążymy z produkcją takiej wielkości na określony termin? Czy będzie to opłacalne? Ograniczenia są analizowane na każdym etapie – od dostaw surowców, przez wykonanie, po dystrybucję do klienta końcowego. Systemy tej klasy przyczyniają się do wzrostu zysków i konkurencyjności.
Obecnie systemy klasy ERP posiadają następujące obszary funkcjonalne (moduły systemu mogą różnić się ze względu na producenta) (na podstawie [2]):
Źródło:
Jako strategiczny analityk biznesowy na pograniczu zarządzania i IT zapewniam, że projekty i działania w organizacji przynoszą wartość biznesową. Dostarczam kompetencji analitycznych managerom i zarządom z Polski, Niemiec i Szwajcarii przy tworzeniu strategii oraz wdrażaniu jej w kilkuset osobowej międzynarodowej organizacji.
